ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΟΥ «ΑΙ - ΓΙΑΝΝΙΟΥ»

Το  έθιμο του «Αι-Γιαννιού» αποτελεί κληρονομιά  των κατοίκων των Αλεποσπίτων του Γοργοποτάμου, το οποίο διατηρείται ανέπαφο  μέχρι σήμερα. Η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Ανήμερα των Φώτων νωρίς το απόγευμα ξεκινάει το βράσιμο σε καζάνια της παραδοσιακής γίδας.  Με το που σουρουπώνει μικροί και μεγάλοι μαζεύονται και ξεκινούν το τραγούδι από σπίτι σε σπίτι. Τραγουδάνε το τραγούδι του « Αι - Γιαννιού » σε  όλους τους Γιάννηδες, τις Γιαννούλες, τους Φώτηδες και τις Φωτεινές .

Οι εορταζόμενοι τους φιλεύουν  παραδοσιακά λουκάνικα, χειροποίητες πίτες, και τους κερνάνε σπιτικό κρασί. Αυτοί με την σειρά τους  πίνουν στην υγειά τους και τους εύχονται τα « χρόνια πολλά ».

Φεύγοντας, ο νοικοκύρης του κάθε σπιτιού, τους δίνει νταμιτζάνες με κρασί, λουκάνικα, μπουμπάρια,  κοτόπουλα, κουνέλια, τα οποία μαγειρεύονται απευθείας για το βραδινό γλέντι, που γίνεται στο τοπικό καφενείο ή στην ταβέρνα του χωριού και στο οποίο προσκαλούνται όλοι οι κάτοικοι του χωριού.

Το γλέντι κρατάει μέχρι πρωίας, δίνοντας την ευκαιρία στους χωριανούς να θυμηθούν τα παλιά και να γλεντήσουν.