Το Καλαμπόκι

Το όργωμα των χωραφιών άρχιζε μετά το Γενάρη, και τελείωνε περίπου το Μάρτιο. Το όργωμα γινόταν με ζευγάρι (δυο ζώα). Μέχρι να' ρθει η ώρα για τη σπορά, το χώμα είχε μαλακώσει και αφρατέψει.

    Τον Απρίλη, μόλις άνοιγε ο πλάτανος, άρχιζε η σπορά. Μπροστά πήγαιναν τ' άλογα με το αλέτρι φτιάχνοντας αυλάκι.

Από πίσω έσπερναν το καλαμπόκι  σπυρί - σπυρί, σε απόσταση δύο πιθαμές περίπου. Το καλαμπόκι σκεπάζονταν από το χώμα της επόμενης αυλακιάς και  όπου είχε μεγάλες μπλάνες τις σπά­ζανε με τη σκεπαρνιά.

   Αφού σπέρνανε όλο το χωράφι, το σβαρνίζανε και στην συνέχεια έκαναν γύρω  απ' το  χωράφι αυλακιές για να μην ξεσαρίζεται κατά το πότισμα.

   Όταν φύτρωνε, αν ήταν πυκνό το αραίωναν (έβγαζαν τα μαραζιάρικα φυτά που δε θα πρόκοβαν) , αν έβγαζε χόρτα το σκάλιζαν και το βοτάνιζαν. Όλο το καλοκαίρι το πότιζαν και πολλές φορές το φύλαγαν ή  έβαζαν σκιάχτρα για να το προστατεύσουν απ' τα κουρατζάδια, τις Αλεπούδες και τους Ασβούς, που έρχονται τη νύχτα και το ρήμαζαν.

    Τέλος Ιουλίου - Αρχές Αυγούστου ο καρπός ήταν έτοιμος για μάζεμα. Το μάζεμα γίνονταν το πρωί με τη δροσιά (όταν τα καλαμπόκια ήταν μαλακά και δεν τρίβονταν οι καλαμποκιές). Με τα δρεπάνια έκοβαν τις καλαμποκιές και τις μάζευαν στο χωράφι κατά διαστήματα σε μι­κρές θημωνιές. Όταν τελείωνε το κόψιμο των καλαμποκιών  ξεκολλούσαν τα καλαμπόκια  απ' αυτές κι από' κει με τα ζώα τα μετέφεραν στα αλώνια, για ξεφλούδισμα.

    Το ξεφλούδισμα κρατούσε ακόμα και την νύχτα. Βοηθούσε ο ένας τον άλλον και πέρναγαν την νύχτα τους λέγοντας τραγούδια και χωρατά. Τα καλαμπόκια που ξεφλούδιζαν τα πέταγαν στ' αλώνι. Εκεί τ' άφηναν μια βδομάδα να στεγνώσουν και με δυο ραβδία ο ένας από δω κι ο άλλος από κει, άρχιζαν να τα βαράνε. Αφού τα πέρναγαν  μια φορά με τα ραβδιά, έπαιρναν το καρπολόϊ και τα γύριζαν. Στην συνέχεια πέταγαν κότσαλα έξω από τ αλώνι και ξεκοτσάλιαζαν όσα είχαν ακόμα σπόρους επάνω. Τα κότσαλα τα κράταγαν και τα χρησιμοποιούσαν για να ψήνουν με την γάστρα.

    Το τελευταίο στάδιο είναι το λίχνισμα του καλαμποκιού με το ξυλόφτυαρο, για  να φύγουν όλες οι ατσαλιές και το άφηναν καμία - δυο μέρες ακόμα για στέγνωμα στ' αλώνι. Στην συνέχεια το μέτραγαν το έβαζαν σε τσουβάλια, το μετέφεραν με τα ζώα στο σπίτι και το αποθήκευαν στα αμπάρι. Τις καλαμποκιές και τα φλούστρια δεν τις πέταγαν, τις έβαζαν στον αχυρώνα και τάιζαν τα ζώα.

Η μπομπότα (ψωμί από αλεύρι καλαμποκιού) ή αλλιώς Αλειτούργητος  Αρτος .

Ήταν το κύριο ψωμί των κατοίκων του χωριού μας αλλά και όλης της Φθιώτιδας.